သမိုင္းတစ္ခုစာ ဆံုးရံႈးဖုိ႕
အခိုက္အတန္႕ နီးကပ္ခြင့္ရခဲ့တာလား. . . .
တုိးတုိးဆိတ္ဆိတ္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြလည္း
ေသြးထြက္ေအာင္ မွားခဲ့တယ္ . . . . ၊၊ ၊၊
သစ္ရြက္ေႀကြတိုင္းသာ
စိတ္ကူးယဥ္ခြင့္ ရခဲ့ရင္
( ငါလည္း )
အစိမ္းေရာင္ ေကာင္းကင္ေလး
ေမွ်ာလင့္ခ်င္ပါတယ္ ၊၊
က်ိန္စာတစ္ခြင္လံုး မုိးစင္စင္ခ်ဳပ္မွ
သန္းေခါင္ယံမွာ ည ပါမလာမွန္းသိရသလုိ . . .
ပိတ္ထားတဲ့ တံခါးရြက္ေတြ ဖြင့္အဖတ္မွာ
အလင္းတစ္စက္မွ ေတြ႕ခြင့္မရဘူး . . . ၊၊
ျပကၡဒိန္ေတြလည္း အဆိပ္မိသလိုမ်ိဳး
တစ္ရြက္ၿပီး တစ္ရြက္ လဲက်ေသဆံုး
ပိုးကဗ်ာ ေရ . . .
အတိတ္ဆုိတာက တိတ္မေနခဲ့ေသးဘူး ကြယ္ . . . . ၊၊ ၊၊
No comments:
Post a Comment