Saturday, September 12, 2009

ပုဝါျဖဴ

ပတ္ဝန္းက်င္ တြင္ရွိေသာ ပါးစပ္ေပါက္ မ်ားကသာ ဖုန္မႈန္႕မ်ား ထြက္က် မညစ္ထင္း ေစခဲ့လွ်င္ ပုဝါျဖဴအား ကၽြန္ေတာ္ ႏႈတ္ဆက္ခြင့္ ရလိုက္မည္ထင္သည္၊၊ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင္းကို မုန္းလိုက္ရၿပီ၊၊ ဘယ္တိတ္ဆိတ္မႈကမွ လႈပ္ရွားမေနဘူး ဟုကၽြန္ေတာ္ ေျပာသည္မွာ အသံတိတ္ ရုပ္ရွင္ကား မ်ားကို ေလွာင္ျခင္း မဟုတ္ပါ၊၊ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ က ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ လာငိုေနသည္၊၊ႏွင္းေတြကလည္း တုိးတိုးေလး ပဲ့က်ေနသည္၊၊ ေႏြရာသီကို ေရာက္ဖုိ႕ ႀကိဳးေတြ ျဖတ္ခ်ေပးရဦးမည္၊၊ ယခု……. ႀကိဳးေတြျပန္လည္ ခ်ည္ေႏွာင္ခြင့္ရရန္ ေႏြရာသီ ကိုစုိက္ပ်ိဳးေနရသည္၊၊ ကၽြန္ေတာ္က ႏွင္းေတြၾကားမွာ တုိးညင္းၿငိမ္တိတ္စြာ ပဲ့က်ေနသည္၊၊ ေရွ႕က သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ ကို ကၽြန္ေတာ္ငိုျပလုိက္သည္၊၊ ဘယ္လႈပ္ရွားမႈကမွ တိတ္ဆိတ္မေနဘူး ဟု အသံတိတ္ရုပ္ရွင္ကား တစ္ကား က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေလွာင္သည္၊၊ ေဆာင္းကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို မုန္းသြားၿပီ ျဖစ္သည္၊၊ ပါးစပ္ေပါက္ မ်ားသာ ရွိေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ တြင္သာ ဖုန္မႈန္႕မ်ား ေပပြျပန္႕ရႈပ္မေနခဲ့လွ်င္ ပုဝါၿဖဴ က ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏႈတ္ဆက္ သြားမည္ ထင္သည္၊၊

                        ေဆာင္းကို သတ္ဖုိ႕ ဥၾသေတြ က်ိန္စာရြတ္ ေနၾကၿပီ၊၊ ဘယ္ရာသီဥတု မွာမ်ား ပုဝါျဖဴ ေလး ပြင့္ေနၿပီလဲ ၊၊ေလတုိက္တုိင္း ၾကယ္ေတြေႀကြ ေနၾကၿပီ၊၊ ကၽြန္ေတာ္လြမ္း လုိက္တာ ပုဝါၿဖဴ ရယ္၊၊ ေႏြတစ္စင္းလံုး မုိးျမစ္ထဲ မွာျမဳပ္သြားၿပီ၊၊ ဘယ္ နကၡတ္မွာမ်ား ပုဝါျဖဴေလး လြင့္ေနၿပီလဲ ၊၊ႏွင္းဆီ ပြင့္ခ်ပ္ေတြလည္း ၿငိမ္းကုန္ၾကၿပီ၊

ကၽြန္ေတာ္လြမ္း လုိက္တာ ပုဝါၿဖဴ ရယ္၊၊ ၾကယ္ျပလမ္း ေလးဆီေရာက္ေတာ့ ခေရအုိပင္ႀကီးက ခေရစက္ေတြ ေဖြးေဖြးလႈပ္ သြားေအာင္ ငိုသည္၊၊ဘယ္ရာသီဥတုက အသက္ရႈလမ္းေၾကာင္းထဲ လာေရာက္စူးစိုက္ေနမွန္း မသိေတာ့ ပါ၊၊ ကၽြန္ေတာ္လြမ္း လုိက္တာ ပုဝါၿဖဴ ရယ္၊၊ အိမ္မျပန္ခ်င္ပါ ၊၊ ခံုတန္းလ်ားေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ထိန္းပုိက္ထားသည္၊၊ ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေလး တစ္ပြင့္လုိ လြင့္ေနခ်င္လုိက္တာ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္ သန္းေခါင္ယံေလး ကို မုိးလင္းမပစ္ပါႏွင့္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္ အေမွာင္ေလးကို လင္းထင္း မပစ္ပါႏွင့္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္ ပုဝါၿဖဴေလးကို…………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………၊၊ ကၽြန္ေတာ္လြမ္း လုိက္တာ ပုဝါၿဖဴ ရယ္၊၊

                        အခ်ိန္ဆုိတာက စီးကရက္ တစ္လိပ္လုိ ရိႈက္ဖြာဆံုးလြင့္ဖုိ႕မွ မလြယ္ခဲ့တာ ၊၊ (ရင္တစ္တြင္း လံုး အေငြ႕ေလာင္ ခံႏိုင္ရမည္ ထင္သည္၊၊ ) ၊၊ ေသာၾကာေန႕ ကိုဖြက္ဖုိ႕ စံပယ္ ဘယ္ႏွရံု ၿငိမ္းသတ္ရမည္လဲ ၊၊ တိမ္ျဖဴျဖဴေတြကိုေတာင္ ေမာ့ေငးမေနရတာ ၾကာၿပီ၊၊ စုန္းတစ္ေကာင္ကဲ့သို႕ ေၾကာက္စရာေကာင္းေအာင္ ငိုပစ္ခ်င္ပါသည္၊၊ အေတာင္ပံေလး မေလွ်ာ္ဖြတ္ရတာၾကာၿပီ၊၊ စကၠန္႕ေတြလည္ သျဖင့္ ကမၻာလည္ေနပါသည္၊၊  ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္မွ မေရာက္ျဖစ္ေသးပါ ၊၊ ပါးစပ္ပိတ္ထားရသျဖင့္ စကားသံေတြလည္း ဘယ္မွ မေရာက္ျဖစ္ပါ၊၊ လူေတြကုိ မျမင္လုိေသးသျဖင့္ ကန္႕လန္႕ကာ အက်ေတြကုိ ေက်ာခိုင္းမထားခ်င္ပါ ၊၊ ဆုေတာင္းခြင့္မရလွ်င္ ေနပါေစ ၊၊ မရင့္မွည့္ေသးေသာ အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ ၾကယ္ပြင့္ေလးမ်ားကို အစိမ္းလုိက္ ေၿခြက်ဖုိ႕ မေမွ်ာ္လင့္ပါ၊၊ စကားလံုးမ်ား ရွားပါးေနသျဖင့္ ကဗ်ာအေၾကာင္းမေျပာျဖစ္ေတာ့ပါ၊၊ ေျပာခြင့္ရမည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမည္ ျဖစ္သည္၊၊ ( ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တယ္…..ပုဝါျဖဴ ) ၊၊ သစ္ပင္ေတြက ငွက္ေတြကို ငံုပစ္လုိက္ၿပီ ၊၊ ညေနေလး အား မုိးမခ်ဳပ္ပစ္ပါႏွင့္ ဦး ၊၊ၾကားခြင့္ ေပးမည္ ဆုိလွ်င္ေတာ့ နားစြင့္ထားပါသည္၊၊

                        မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ပုဝါျဖဴကုိ                                          

                        ကၽြန္ေတာ္ လြမ္းသည္ ၊၊          ၊၊

==-ဇာတိ-==

 

1 comment:

Anonymous said...

white scarf or white flag means admission of defeat :D
anyway, ashone pay tot 2 lone aye tar pot byar :p