ကိုယ္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းထားတဲ့ ျပဇာတ္

ေကာင္းကင္ကုိ နင္းလို၍ ဖိနပ္ေဆာင္းထားသူမွာ.....ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
လူသိရွင္ၾကား ရုိင္း၍ လိမၼာယဥ္ေက်းရန္ရွက္တတ္သူမွာ….. ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ထမင္းေကၽြးေသာလက္ကုိပါ ဝါးစားခ်င္သူမွာ….. ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ေညာင္ေရေလာင္းရန္ ထသြားေသာအက်ိဳးမွာ..... ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ကိုယ္ပစ္တဲ့ငွက္ အထီးမွန္းအမမွန္း မသိသူမွာ.....ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ငါးၾကင္းအေရခြံ ႏွင့္ ငါးၾကင္းမွ်ားေသာသူမွာ.....ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
အစြယ္က်ိဳးခ်ိန္ လက္သည္းဖြက္တတ္သူမွာ......ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ပံုေသေတြထဲ ကားခနဲက်သူမွာ......ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
လြမ္းဖုိ႔ပဲ တတ္၍ အလြမ္းကမတက္သူမွာ.....ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
တစ္ခါေလာင္ဘူးေသာ္လည္း ထင္ဖုိးနားမလည္သူမွာ.....ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ဟင္းဖတ္လိုခ်င္၍ မ်က္ႏွာႀကီးေအာင္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သူမွာ.....ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ေခ်ာင္းကိုပစ္၍ အခ်စ္ကိုေျပာင္းလုိသူမွာ......ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ေနာက္ေက်ာကိုထုိးမည့္ဓားအား က်က်နန ေသြးေပးတတ္သူမွာ......ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ျပႆဒ္ မီးေလာင္ေစရန္ အမိႈက္ဖြတတ္သူမွာ.....ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ဗိုင္းငင္ေနသူထံတြင္သာေနေသာ လအား မနာလုိ ျဖစ္တတ္သူမွာ.....ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ေျဖေဆးေပးေသာလက္အား အဆိပ္သုတ္ရန္ ၀န္မေလးတတ္သူမွာ.....ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
သူတစ္ပါးဦးေႏွာက္အား ဆားေရစိမ္ပစ္ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနသူမွာ......ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
မွတ္တုိင္တစ္ခုတြင္ရပ္၍ တစ္ျခားမွတ္တုိင္တစ္ခုအလာကို ေစာင့္ေနေသာအရူးမွာ......ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
အညွီေကာင္းအညွီသန္႔ရရန္ ငါးစိမ္းတန္းသို႔လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တတ္သူမွာ.....ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊

ကၽြန္ေတာ္ဆုိသူမွာ ဇာတိျဖစ္သည္၊၊
ဇာတိဆုိသူမွာ ဇာတိျဖစ္သည္၊၊
ဇာတိဆုိသူမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္၊၊
ကၽြန္ေတာ္ဆုိသူမွာလည္း ဇာတိျဖစ္ေလသည္၊၊

သို႔ေသာ္......

မိတ္ေဆြတုိ႔ေမာင္းထုတ္လိုေသာ ေခြးတစ္ေကာင္မွာလည္း
ကၽြန္ေတာ္ဆုိေသာ ဇာတိျဖစ္ေနျပန္သည္၊၊