အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ ေန႔ရက္မ်ား

ဟာသကားေတြထဲမွာေတာ့ အခုလိုျဖစ္သြားရင္ရယ္ၾကပါတယ္

အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ …. ႀကိဳးေတြျပတ္လို႔ …. က်ိဳး … ပ်က္လို႔

မသိေတာ့ပါဘူးကြယ္

ျပႆဒါးဆိုတာ ငါ့အဆင္မေျပျခင္းေတြကိုဟားတိုက္ဖို႔ ျပကၡဒိန္ရဲ႕အလိုအတိုင္းေရာက္လာ ….

မွတ္မိသေလာက္ ဒါဟာ `ဗုဒၶဟူး´ရာသီျဖစ္မယ္ထင္တယ္

တနဂၤေႏြဟာ အလာ့ဂ်စ္ထေန

ေကာင္းကင္ကိုနင္းခ်င္လို႔ ဖိနပ္ေဆာင္းထားတာ

မင္း …. သြားမယ္ဆိုလည္း စကားတစ္ခြန္းေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ဖို႔ေကာင္းတယ္ …. ေႏြရာသီေရာက္လာတာကိုက ေစာလြန္း….

ျမစ္က်ိဳးအင္းမ်ား၊ မီးစားအိပ္မက္မ်ား၊ ေမွာင္မိုက္နာက်င္ခဲ့ေသာလမ္းမ်ား

ေ၀း ……….. စကားတစ္လံုးတည္းနဲ႔ေတာင္ ေဆြးလိုက္ရတာကြယ္

အထီးက်န္ေ၀းကြာမႈသီခ်င္း၊ ေလနဲ႔အတူေလေနတဲ့စိတ္၊ ရင္ထဲဟာသြားတဲ့ေနရာမွာ ဘာမွအစားထိုး၍မရ၊

ေရြ႕လို႔လည္းမရပါ …. အခုထိ ဗုဒၶဟူးည ဆယ့္တစ္နာရီ ……

ပန္းနီေလးပြင့္တာကအစ ေငး … ၾကည့္၊ ငိုခ်င္တယ္ ……. အ ထီး က်န္

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ အရက္စက္ဆံုး လူသတ္လက္နက္ပဲ

ေမွ်ာ္ရင္း ….. ေမွ်ာ္ရင္း …. လင့္သြားတာ … လြင့္သြားတာ ….

ငါ့အတြက္ေတာ့ ေနသံလသံေရာေနခဲ့တာလည္းၾကာၿပီ

ငါကလည္း နင့္ကိုမွ ………….

ကြယ္ …….. (၂) ႏွစ္စာ ေနာက္ျပန္လွည့္မွ ျပယ္မယ့္က်ိန္စာေတြ

အဲဒီလိုပါပဲ

မသိသူအယူခက္ေတာ့ အိပ္မက္ကိုေက်ာင္းမွာ၀ယ္မိတယ္

ငါ မရွက္မပါဘူးကြယ္ ……

`ေစာင့္ရမွာခ်င္းအတူတူေတာ့ ငါအခုကတည္းကေစာင့္မယ္၊ နင္သာ ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ ….´

တကယ္ပဲ …. ျပန္လာခဲ့ပါတယ္ … ေလွာင္ရယ္သံေတြ ေပြ႕ပိုက္ပန္ဆင္ၿပီး …..

နင္က ငါ့အတြက္ ဒုကၡဆုပန္သူ … မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ စကားထာေတြ၀ွက္သူ …. အေရာင္မပါတဲ့ သက္တန္႔ေတြပဲ ပစ္ေပါက္က်ဲခ်သူ ….

ငါရပ္တန္႔ေန … ငါ ကႏၱာရကိုျဖတ္ေန

ခရီးျပင္းႏွင္ခဲ့တာပဲ၊ ၿမိဳ႕ရိုးတံခါးကိုက မႈန္ပ်ပ်သာျမင္ေနရ …..

`ကိုယ္ေဆာင္းတဲ့ထီး အစိမ္းလား၊ အျပာလား မသိပါဘူး …´

မိုးကိုေမာ့ၾကည့္ေနလား၊ ငါ့ကို ငံု႔ၾကည့္ေနလားမသိပါဘူး

နတ္ဖြက္တတ္တဲ့ည၊ ဗုဒၶဟူးတပိုင္း တနဂၤေႏြတပိုင္းည၊ မီးအိမ္တံခါးဖြင့္ထားတဲ့ည၊ သုည …..

လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕စြန္႔စားျခင္းကို ဘယ္လိုဇာတာအမွားေတြမ်ား လာတပ္ဆင္ၾကပါလိမ့္

ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ မရွာေဖြေတာ့တာ … နင္လည္းမႀကိဳးစားပါနဲ႔ေတာ့ကြယ္

ငါ့မွာ သက္တန္႔ေတြပြင့္တဲ့မိုးရာသီတစ္ခုေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္

ေျပာခ့ဲသလို …. အေရာင္မပါတဲ့သက္တန႔္ေတြ …. နာမ္စိတ္မရွိေသာသက္တန္႔ေတြ …

… အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ …

မင္းစိုမွာစိုးလို႔ မိုးေပးခ်င္တာေတာင္ ကိုယ့္မွာထီးတစ္လက္မရွိပါကြယ္

ဒါဟာလည္း အမွတ္တရတစ္ခုေတာ့ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္

နင္က ငါ့ကိုခ်ည္ေႏွာင္တာမဟုတ္ဘူး ….. ငါ့ကိုယ္ငါ ခ်ည္ေႏွာင္ပစ္ခဲ့တာ …..

အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးပါဘူး …. ၁၃ ရက္ေန႔မွ မေရာက္ေသးတာ …… အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးပါဘူး …. ၁၃ ရက္ေန႔မွ မေရာက္ေသးတာ ….. ၁၃ ရက္ေန႔မွ …. ေျပရင္းဆိုရင္းကပဲ ၁၃ ရက္ေန႔ေရာက္လာပါေတာ့တယ္

အိုး …. တိုက္ဆိုင္လိုက္ပံု ……

၁၃ ရက္ေန႔ဟာ ဗုဒၶဟူးေန႔နဲ႔ တစ္ထပ္တည္းက်သြား ……. ငါ.. ထြက္ခြာလို႔ရပါ့မလား …..

ငါနဲ႔ ငါ့နာရီေလးကေတာ့ တစ္ေနရာတည္းမွာ အၾကာႀကီးရပ္ေန …..

သမိုင္းတစ္ခုျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္လိမ့္မယ္ … ဒါေပမယ့္ သည္းထိတ္ရင္ဖို ဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခုေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္

ဒီမွာ ….. အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ မ်က္ ၀န္း ေတြ . . . .

အခုေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြခ်ည္း …. အာရံုခံစားမႈအလဲြေတြခ်ည္း …….

ပထမ ….. တစ္ေယာက္တည္း သင္းကြဲေသာညေန …… ေနာက္ … သူ႔ကိုယ္သူေခ်ာ့သိပ္ေနေသာ ေျပာမျပျဖစ္ခဲ့တဲ့ပံုျပင္ေလး …. ေနာက္ … သစ္ဂ်ပိုးေခါက္ကိုမုန္းတဲ့ေကာ္ဖီ … မွတ္တိုင္ေလးဟာ လူေတြၾကားမွာ ေသာင္တင္ေန …… အိမ္ျပန္လို႔မရဘူး

ေျခာက္ေျခာက္အက္အက္ ငါရယ္တယ္… ငါပဲမွားသြားျပန္ပါတယ္

တကယ္ေတာ့ငါက အႏၶပါ … ေတေလပါကြယ္ ….

အသူတရာကမၻား၊ ကုမၻာဏ္တစ္ေထာင္တံခါး၊ ေျခာက္ျခားပူျခစ္မီးလွ်ံမ်ား …. အဲဒီၾကားကေန နင္လက္ကေလးကို ငါ့ဆီဆြဲမယူရက္ခဲ့ဘူး

အဲဒီလိုနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြဆီ ……. တစ္ေယာက္တည္းသင္းကဲြေနေသာ …….. ဆန္႔ က်င္ ဘက္ ေတြ ……

မ်က္လံုးေတြဖြင့္လိုက္ေတာ့ ငါေမွာင္သြားပါတယ္

..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....
..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....
..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....
..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....
..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....
ငါ့..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..
.. ကိုယ္..... ..... ..... ..... ..... ..... .....
..... ငါ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....

..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....
... ..... ခ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....
... ..... ... ..... ..... ..... ဏ..............

. ..... ..... ... .....တ..... ..... ..... .....
... .....ျဖဳတ္..... ..... ..... ..... ..... ..... .

..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....

...... .....ေပ်ာက္..... ..... ..... ..... .....
....... ..... ..... ..... ..... ..... ဆံုး..... ....
... ... ..... .....သြား..... ..... ..... ..
... ........ ..... .......... .....တယ္ ..
..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....

ဘ၀က ဖိနပ္ကို ႀကိဳးငံု ့ခ်ည္ေနတုန္း ........ မစံပယ္ျဖဴက ကၽြန္ေတာ့္ကို မုန္းသြားသည္....

ငါ့မွာေတာ့ ဖိနပ္လိုက္ရွာေနတုန္းမွာတင္ အမုန္းခံလိုက္ရတာပါကြယ္။ ကဗ်ာဆိုတာ အခ်စ္ဦးမသိ ေအာင္ေရးရတဲ့အရာ ……..

ငါက နင့္အေငြ႕အသက္ေလး .. နင့္အရိပ္ေလးကေတာင္ အသိအမွတ္ျပဳတာ မခံခဲ့ရတဲ့ေကာင္

သီခ်င္းေတြ ဆိုျပခ်င္ပါေသးတယ္ … စစ္တုရင္ထုိးနည္းသင္ေပးခ်င္ပါေသးတယ္ ….

နယ္ရုပ္ေတြဟာ နယ္နယ္ရရ အရုပ္ေတြမဟုတ္ေၾကာင္း သိေစခ်င္ေသးတယ္

ဒါေပမယ့္ … အခုထိ ဗုဒၶဟူးပဲျဖစ္ေန …. ညဆယ့္တစ္နာရီျဖစ္ေန …

တခ်ိဳ႕က ဘ၀မွာ ၾကယ္ေတြလေတြေတာင္ ေၾကြခဲ့ဖူးပါသတဲ့

ငါကေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ …. ငါ့ေဆးလိပ္ျပာက ငါ့ကို တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေျခြခ်ေန …. ငါ့သက္ျပင္းက ငါ့ကို ေျခြခ်ေန … အခုထိ အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ လေရာင္ေတြ ……

ေရရြတ္ၾကည့္ေတာ့ ေလထုထဲ တိုး--အက္---ေမာ--လ် ….

ငါ့ အသံေတြ….. ငါ့ အက္သံေတြ……

ျပႆဒါး ဟာ ဓားတစ္ေခ်ာင္းလုိ “ထက္” လုိ႔ ………. ျပႆဒါး ဟာ ငါ့ျပကၡဒိန္ေတြထဲ “ထပ္” လို႔…….

ေခၚသံေတြ မရွိေတာ့ေပမယ့္ ထူးေနခဲ့ပါတယ္ကြယ္…

ခ်စ္လွစြာေသာ... ငါ့ရဲ႕ညီမေသးေသးေလးေရ...လြမ္းတယ္၊ ... ဒါပဲ တတ္ႏိုင္တာမို႔ လြမ္းပါရေစ

ကမၻာေျမႀကီးကေတာ့ က်ဥ္းပါရဲ႕၊ မုိင္ေတြကသာ က်ယ္ေနတာ…

ေခၚသံေတြ မရွိေတာ့ေပမယ့္ ထူးေန…

ငါ့နာမည္ေခၚတဲ့ဓားတစ္ေခ်ာင္း ရင္ဘတ္ထဲထိုးထည့္ပစ္တာၾကာေနၿပီ

ဘယ္ကုိ လြင့္စင္ရမယ္မွန္း မသိဘူး … မသိဘူး … မ သိ ခဲ့ ဘူး ..

ေကာင္မေလးေရ....တို႕ေတြ နားလည္လိုက္ရေအာင္ မင္းနဲ႕ငါ တကယ္နားလည္သြားသလိုပံုမ်ိဳးနဲ႔ နားလည္ ပစ္လိုက္ၾကရေအာင္ေလ....................

အရာရာဟာ အရာရာ ထဲ နစ္ျမဳပ္လုိ႔…၊၊ သစၥာတရားကို ဖက္တြယ္ လုိတဲ့ ငနဲတစ္ေယာက္ရဲ႕ က်ဆံုးခန္းေပါ့ ….

ေျခေထာက္ေတြကေလွကားထစ္အတုိင္းတက္သြားၿပီး လူက... ေလွကား ေျခရင္းမွာ က်န္ခဲ့ရတယ္

ဗ်ပ္ေစာင္းသံရဲ႕ တိတ္ဆိတ္မႈ႕က ငါ့ကို ေခတ္အဆက္ဆက္ ေျခာက္လွန္႔ ... ငါတုိ႔ေတြ ႀကိဳးျပတ္ေနၾကၿပီ ၊၊ ငါတုိ႔ေတြ က်ိဳး ပ်က္ ေန ၾက ပါ ၿပီ

ငါဆိုတာ နင္ေလွာင္ရယ္ပစ္ခဲ့တဲ့ ေျခသလံုးအိမ္တိုင္တစ္ေယာက္လား …. ငါဆိုတာ နင္လံုး၀မႀကိဳက္တဲ့ အက္စ္ပရက္စ္စို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္လား …. ငါဆိုတာ နင္လႊင့္ပစ္လိုက္တာခံရတဲ့ လက္ေဆာင္ပန္းစည္းေလးလား ….. ငါဆိုတာ … ငါဆိုတာ… ငါဆိုတာ ဘာလဲကြယ္…

ေျပာပါ ... ငါ ရပ္ေနရမွာလား ၊ ဆက္ေလွ်ာက္ရမွာလား ဆုိတာကို..

ဒီည ....

ငါ့ကိုေဖ်ာက္ထားတဲ့ ႏွင္း ...

မိုင္တိုင္ေတြ လဲက်တုန္း ငါ့ကိုကယ္ပါ ...

ညေတြပ်င္းရိတုန္း ငါ့ကိုကယ္ပါ ...

အလြမ္းတစ္ဆူလင္းသစ္ဖို႔ နင္ရဲရဲသာ ျဖန္႔က်က္ထားစမ္းပါ..

ျပီးရင္... ငါ့ကို ကယ္ပါ .... ျပီးရင္ ....

ၿပီးသြားပါၿပီ

ဟာသကားေတြထဲမွာေတာ့ အခုလိုျဖစ္သြားရင္ ရယ္ၾကပါတယ္

`ဗုဒၶဟူး´ရာသီမွာ တနဂၤေႏြဟာ အလာ့ဂ်စ္ထေန ………..

ဇာတိ

သူရႆ၀ါ

၀န္ခံခ်က္ - ယခုကဗ်ာတြင္ တာရာမင္းေ၀ ၊ မင္းခိုက္စိုးစန္ ၊ တိုးေႏွာင္မိုး ၊ ဇာတိ ၊ သိုးမဲ၊ သူရႆ၀ါ၊ ၊ ၀ိုင္ခ်ိဳ ၊ ေသာတ ၊ ပိုင္စိုးေ၀ ၊ ေရႊယုန္ ၊ ရုပ္ေသး တို႔၏ ကဗ်ာစာပိုဒ္အခ်ိဳ႕ကို ထည့္သြင္းအသံုးျပဳပါသည္။