တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ေဝ့ပ်ယ္လြင့္စင္ သြားမယ့္
ပတ္သတ္ဖူးတဲ့ ေက်ာျပင္ေလးကို
ရထားအထြက္က ဘူတာရံုေလးလုိ . . .
ေနျခည္အေရာက္က ႏွင္းေငြ႕ေလးလို . . .
ယိုယိုယြင္းယြင္း ေငးေမာေနမိ . . . . ၊၊
ေသာၾကာေန႕ခ်င္း မတူခဲ့ေပမယ့္
အေရာက္ေနာက္က်တဲ့
ေျခလွမ္းခ်င္းေတာ့ တူညီခဲ့ၾကတာပဲကြယ္. . . .
သူတျခားကုိင္တဲ့ ပန္းေတြပြင့္တဲ့လက္ကေလးကို
ခြင့္ ျပဳ ခဲ့ ရ . . . .
သူတျခားဆီလွမ္းသြားတဲ့ ႏွင္းေႀကြေျခဖဝါးေလးကို
ခြင့္ လႊတ္ ခဲ့ ရ . . . .
ႏႈတ္ ဆက္ တယ္
ႏႈတ္ ဆက္ ပါ တယ္
ႏႈတ္ ဆက္ လုိက္ ပါ တယ္
ႏႈတ္ ဆက္ ခဲ့ လုိက္ ပါ တယ္ . . .
လွည့္ၾကည့္မေနပါနဲ႕ေတာ့ကြယ္
ဒီ ဘူတာအုိမွာမွ
ခရီးစဥ္ မရွိေတာ့တာပဲ ၊၊
No comments:
Post a Comment