တစ္ေန႔နဲ႔ တစ္ျခား
ၿမိဳ႕ကေလးဟာ
ကမၻာက ေမြးထုတ္ထားသလို
မဟုတ္ေတာ့ဘူး ..... ၊၊ ၊၊
တစ္ခ်ိန္ကာလလံုး
ေျမာက္အရပ္ကို ညႊန္ျပေနရေသာ
သံလုိက္အိမ္ေျမာင္ တုိ႔ေရ....
လြတ္လပ္ပါေစေတာ့ ၊၊
ေကာင္းကင္အလုိက်
ညိဳျမေနတဲ့ မုိးေတြကေတာ့
ဆုိင္းဘုတ္ေတြေပၚမွာ အခန္႔သားရြာသြန္းလို႔...
ေမေမ့ ကို ခူးေပးမယ့္ ျပတုိက္ေလးမရွိေတာ့ဘူး ၊၊
တစ္ေန႔ေတာ့....
ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ္
ခူးေနတဲ့လက္ေတြ
အရည္ေပ်ာ္ ေဖ်ာ့ဖ်သြားလိမ့္မွာေပါ့ ၊၊
မွန္ကန္တဲ့ ရနံ႔ေတြလႊင့္ဖုိ႔
ဖူးပြင့္ခဲ့ေသာ ပန္းတုိ႔
အေျခြခံခဲ့....
အေႀကြ ခံခဲ့ရၿပီ ၊၊
ေမေမေရ....
ပန္းတုိင္ေလးကုိ ေခၚေပးပါဦး
ေလတုိက္ရာလြင့္တဲ့ ဖိနပ္ေတြက
စံပယ္ရံုေလးကို ခ်နင္းသြားၾကတယ္ ၊၊
အရိပ္ျပတိုင္းသာ
အေကာင္ျမင္ရရင္
မ်က္ကန္းေတြက
အဲဒီ ဒႆနစာအုပ္ေတြကို ဆုတ္ၿဖဲပစ္မွာေပါ့ ၊၊
လာၾကပါကြယ္...
မယံုၾကည္ပဲ ကုိးကြယ္မယ့္အစား
နာမည္မေသေသးတဲ့
ပန္းရနံ႔ေတြကို ေမႊးေ၀ လိုက္ၾကရေအာင္ .... ၊၊ ၊၊
Thursday, September 10, 2009
လမင္းကို ေျမာက္အရပ္သို႔ေရႊ႕ျခင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment