“ ကဗ်ာသူ အတြက္ ကဗ်ာသား ကြယ္လြန္စြာ ရွင္သန္ျခင္း ”

“ ေမာင္ ဇာတိ ”
( ေခတၱ ) အသက္ “၂၃”
( ေဖေဖာ္ဝါရီ - ေဖေဖာ္ဝါရီ )
ည့ံဖ်င္းမႈ

( မိမိကိုယ္ကို မိမိ အရွင္လတ္လတ္
ေျမျမဳပ္ပစ္ရံုႏွင့္ အရွင္လတ္လတ္ေသဆံုးႏိုင္ေလသည္
အထင္ရွိမႈ ေရာဂါ ႏွင့္ ကြယ္လြန္စြာ ရွင္သန္သည္ ၊၊ )



“ ေသတမ္းစာ ”

တရားနဲ႔ေတာင္မွ
ေျဖလုိ႔မရခဲ့ဘူး
ငါ့ကို ……
ငရဲအႀကီးႀကီး ခ်ပစ္ပါကြယ္ ၊၊



“ ရွင္တမ္းစာ ”

မိမိကိုယ္ကို
ဥယ်ာဥ္ ဟု ထင္မွတ္ေနေသာ
ႏွင္းဆီ ရင္ကြဲ တစ္ပြင့္
အေဟာင္းအတုိင္း ပြင့္လ်က္ရွိသည္ ၊၊



“ ကဗ်ာတစ္ရြက္ ရဲ႕ ေနဝင္ေနထြက္ေခတ္ ”

နားလည္ပါတယ္
နားလဲ မလည္ဘူး
ဒီ ဝတ္ရံုကို ၿခံဳလုိက္ရံုနဲ႔
ငါတုိ႔ သူစိမ္းေတြျဖစ္သြားေစ
ငါတုိ႔ ရန္သူေတြျဖစ္သြားေစေရာလား
မေန႔ကအထိ နားလည္တယ္
မေန႔ကအထိ နားမလည္ဘူး
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
ငါတုိ႔ သူစိမ္းေတြလုိျဖစ္ဖုိ႔႔
ငါတုိ႔ ရန္သူေတြလုိျဖစ္ဖုိ႔
ဒီဝတ္ရံုကို ၿခံဳခဲ့တယ္….
စိမ္း
ေစ
လုိ
၍
စိမ္း
ခဲ့
ပါ
တယ္
ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ပါေစေတာ့ကြယ္…၊၊ ၊၊