ရင္ထဲမွာ. . . . .
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က
စိမ္းစြတ္စြင့္စို ခဲ့ေပါ့. . . . .
စိမ္းလဲ့ ေရ.....နင္က ငါခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာ. . .
ဘယ္အရာကမွ
(နင့္ေလာက္)
လံုေလာက္ျဖည့္ေဝႏိုင္စြမ္းမရွိေလာက္ေအာင္
နင့္ကိုငါ ခ်စ္ရဲ႕. . . . .
မရည္ရြယ္ပဲ
ေရာက္သြားမိတဲ့
အဲဒီ ခရီးလမ္းမွာ
နင္က ငါ့အတြက္ အလင္းပန္းတုိင္. . . . .
ငါ့ရင္ခုန္သံေတြကလည္း
နင့္ေရွ႕ေရာက္တုိင္း
ဖူးပြင့္ေနလုိက္တာ....
ဧဒင္ တစ္ဥယ်ဥ္စာ. . . . .
နင့္အၿပံဳးေတြရဲ႕
ေႏြးေထြးမႈနဲ႕
ေဆာင္းရာသီအထပ္ထပ္ကို
ရင္ဆုိင္ႏိုင္စြမ္းပါရဲ႕.. .. .. .. ..
ဂ်စ္ပစီလုိ အသက္ရွင္ေနခြင့္ကိုေတာင္
ေကာင္းကင္တစ္လက္ထဲေအာက္မွာ
နင္နဲ႕ ေနခြင့္ရရံုနဲ႕
ေမ့ေဖ်ာက္လႊင့္ေခ်ႏိုင္ခဲ့ေပါ့. . . . .
ဘယ္ေတာ့မွေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္တဲ့
ရင္ခုန္သံေတြနဲ႕ . . . .
နင္က . . . ငါခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာ
ငါ ခ်စ္မယ့္ ကဗ်ာ. . . . . .
ေကာင္မေလးေရ. . . . .
နင့္ရဲ႕နားကိုစြင့္ထားေပးပါလား
အခ်စ္မွာ. . . . .
ဖြင့္ေျပာတာတစ္ခုေတာ့ လိုမယ္ထင္တယ္. . . . .
No comments:
Post a Comment